นานมาแล้ว ... มีวงกลมอยู่วงหนึ่ง
เศษเสี้ยวหนึ่งของมันหายไป
มันกลิ้งไป ... กลิ้งไป ตามหาเศษเสี้ยวที่หายไปนั้น มันเจอผู้คนมากมายแต่ไม่มีใครเลย ที่จะเติมเต็มมันได้
บางที .. ก็ใหญ่เกินไป ถ้าฝืน ... ก็จะเจ็บทั้งสองฝ่าย
บางที ... คิดว่าเข้ากันได้ แต่พอจะก้าวไปข้างหน้า ... ถึงได้รู้ว่า \'ไปด้วยกันไม่ได้\'
บางที ... เศษเสี้ยวมีหนามแหลมคม กว่าจะรู้ตัวว่า \'ไม่ใช่\' ก็ได้ทิ้งบาดแผลและความเจ็บปวดมากมายไว้ให้เจ้าวงกลม
มันยังกลิ้งไป ... กลิ้งไป
จนในที่สุด ... ก็ได้พบเศษเสี้ยวของมัน
แล้ววงกลม ... ก็เต็มวง ถ้าเรื่องมันจบแฮปปี้ยังงี้ก็ดีเนอะ แต่ลองมาฟังนิทานอีกเรื่อง ...
ยังจำเศษเสี้ยวของวงกลมนั้นได้ไหม? เสี้ยวรูปสามเหลี่ยม... กำลังตามหาวงกลมของมัน
มันกลิ้งไป ... กลิ้งไป
พบคนมากมาย ...แต่ไม่มีใครเลย ...ที่เป็นที่ของมัน
นี่ก็ไม่ใช่ ... นั่นก็ยังไม่ใช่
พอเจอคนที่คิดว่าใช่ ... กลับพบว่า เขามีส่วนเติมเต็มของเขาอยู่ แล้ว
สามเหลี่ยม ... กลิ้งไป ... กลิ้งไป ...
กลิ้งไป ... กลิ้งไป จนขอบของมันเริ่มมนลง
ในที่สุดสามเหลี่ยมนั้นกลายเป็นวงกลม และพบว่าตัวเอง สามารถกลิ้งไปได้ด้วยตัวของมันเอง ... โดยไม่ต้องการให้ใครมาเติมเต็ม ...
เครดิต : http://my.dek-d.com/atong/blog/?blog_id ... z12O6REHa7
