Gm-Plus:นางฟ้าชื่อโฟร์-มดและผู้ชายนรกอย่างผม
เมื่อ: อาทิตย์ ส.ค. 06, 2006 3:42 pmโฟร์-ศกลรัตน์ วรอุไร,มด-ชุติมณฑน์ ชัยรัตน์
แค่มีผู้หญิงน่ารักๆ สักคนมาอยู่ใกล้ๆ ก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว
นี่เล่นมาพร้อมกันสองคน แถมเป็นสองสาว โฟร์-มด อีกด้วย ยิ้มหวานๆ บนหน้าใสๆ นั่นทำเอาผมแทบละลายไปตรงนั้นไม่ต้องจับหน้าอกตัวเองก็รู้สึกได้ว่า หัวใจของผมมันเต้นตูมๆ ใจกะติ๊ก ใจกระตั้ก จนระเบิดอยู่แล้ว ช่วยด้วย!!! ท่าทางผมจะไม่สบาย หัวใจกำเริบ ละ ละ เลิฟยู ซะแล้ว อย่างกับนางฟ้าเลย... ผมอุทานกับตัวเองเบาๆ ผมนึกถึงคำพูดของเพื่อนผมที่ว่า ความสวยของผู้หญิงน่ะฆ่าผู้ชายได้สบายๆ อืมม์...ถ้านี่เธอคิดจะทรมานผมจริงๆ ละก็ผมยินดียอมรับความเจ็บปวดอย่างมีความสุข ระหว่างรอรับความเจ็บปวดจากนางฟ้าน้อยๆอยู่นั้น พลันก็มีเสียงแทรกมาให้ผมตื่นจากภวังค์
"สวัสดีค่ะ แม่น้องมดเองค่ะ"
หา! คุณแม่เหรอคับ! ให้ตายสิ ผมนึกว่าน้องมดมากับพี่สาวอีกคนซะอีก ที่สุดความจริงที่ว่าดูนางให้ดูแม่ อาจใช้กับการเจอแม่น้องมดคราวนี้ น้องมดได้ความสวยมาเต็มๆ ส่วนคุณแม่ของน้องโฟร์นั่งอยู่ไม่ไกลนัก โอ้...งั้นก็ดีเลยครับ ผมจะได้ไปฝากฝังตัวขอเป็นลูกเขยเสียเลย อิอิ...
คุณแม่น้องมดมาเล่าเรื่องหนุ่มๆที่มาจีบให้ฟังว่า นับไม่หวาดไม่ไหว เข้าทางแม่ก็มีเยอะ(ผมก็อีกคนครับคุณแม่)จนเริ่มงงว่าตกลงจะจีบแม่หรือจีบลูกกันเนี่ย ถ้าเข้ามาเป็นเพื่อนก็โอเค แต่ถ้ามาจีบ คุณแม่คงต้องขดสกัดดาวรุ่งก่อน ที่ตลกที่สุดก็เคยมีพ่อลูกคู่หนึ่งมาหาน้องมดถึงบ้าน หวังจะมาสู่ขอ! ตอนจบก็คือหน้าแตกหมดไม่รับกันทั้งพ่อลูก
ส่วนคุณแม่น้องโฟร์ก็ต้องคอยรับมือกับหนุ่มๆ ที่มาจีบลูกสาวจนคุณแม่เหนื่อยพอกัน อันนี้ก็ไม่รู้จะช่วยคุณแม่ยังไงดีครับ ก็แหม..ลูกสาวคุณแม่สวยซะขนาดนี้หนุ่มคนไหนเมินก็แปลกแล้วครับ
นอก จากจะเข้าทางคุณแม่แล้ว ท่าทางผมจะต้องทำตัวรักสุนัขด้วยเพื่อเข้าตำรา "love me love love my dog" บ้างซะแล้วหมาของน้องมดเป็นสุนัขพันธุ์ชิห์สุ มีชื่อ น่ารักๆ ว่า มีมี่ ส่วนน้องหมาของโฟร์มีชื่อ เก๋ๆว่า มันนี่ เธอบอกว่าเวลาเรียกมันจะได้เหมือนเงินทองไหลมาเทมาด้วย แหม...ความคิดสร้างสรรค์จริงๆนะครับโฟร์
เอาละ มาสองสาวกันบ้าง ผมถามเธอว่า มีอะไรที่เธอรักเธอหวงเป็นพิเศษกันบ้าง(จะตอบว่า "ก็พี่ไงคะ"ก็ไม่เป็นปัญหานะครับ คริ คริ)
โฟร์ชอบทุกอย่างที่เป็นคิดตี้ แต่จะมีผ้าเช็ดตัวลายคิดตี้อยู่พื้นหนึ่งที่เธอหวงมากๆถึงจะเก่าจะลุ่ยไปบ้างแล้วก็ไม่ยอมให้ทิ้ง
ส่วนมดก็มีต้กตา น้องเน่า อยู่ตัวหนึ่งเป็นของรักของหวง หวงขนาดที่ไม่ยอมให้แตะ(แม้แต่ผมก็ตาม...) คุณแม่ต้องคอยแอบย่องเอาไปซักไม่ให้เธอรู้ตัว ทุกวันนี้ น้องเน่า ก็ยังอยู่บนหัวเตียงของเธอ ปล่อยให้ ต๊กุตาหมีและปลาโลมาคอยนอนกอดเธอแทน
นั่งเคลิบเคลิ้มกับหน้าตาจิ้มลิ้มกับท่าหัวเราะคริๆ ของพวกเธอ จนผมเกือบหลงคิดว่าพวกเธอเรียบร้อยคิขุซะแล้ว พอเธอเล่าวีรกรรมของเธอเท่านั้นแหะคับ ผมเลยถึงบางอ้อ ว่าที่จริงแต่ละคนก็แก่นเชี้ยวเปรี้ยวใช่เล่น แหมสวยแสนซนอย่างนี้เนี่ย ผมชอบ
โฟร์ชี้ให้ดูรอยแผลเป็นเย็บ 10 เข็มบนหน้าเป็นหลักฐานที่เคยซนจนเดินตกท่อ นอกจากจะขโมยหัวใจหนุ่มๆ กันเป็นว่าเล่นแล้ว เรื่องชอบแกล้งคนอื่นโฟร์ก็ถนัดนัก
เธอเล่าให้ฟังว่าสมัยเรียน มัธยม เธอเป็นหัวโจกคอยแกล้งเพื่อน ใครจะแกล้งเธอนั้นคงจะหมดสิทธ์แม้แต่จะคิด เพราะเธอไหวตัวทันตลอด เท่าที่ดูจากประวัติความเชี้ยวยังไม่มีเลยสักครั้งที่เธอโดนเอาคืน
แหมเป็นผมละไม่ได้ จะไม่แกล้งคืนยอมให้โฟร์แกล้งปั่นหัวใจเลน ไม่บ่นสักคำเลยเอ้า
ส่วนมดก็เปรี้ยวไม่แพ้กันครับ ตอนเด็กๆ เธอเคยเตะผ่าหมากสั่งสอนเด็กผู้ชายมาแล้ว โทษฐานที่เปิด กระโปรงเธอ
อูย...คิดแล้วหวาดเสียว นี่ถ้าผมเผลอพูดอะไรผิดไป เธอจะเตะผ่าหมากผมไหมนะ มีอีกครั้งหนึ่งที่เธอบีบคอเด็กผู้ชาย ผู้โชคร้ายที่ดันเอาบอลของเธอไปเล่นโดยไม่รู้ว่ากำลังขะชะตาขาด เอ่อ...ไม่รู้ว่าเธอกำลังขู่ผมกลายๆ หรือเปล่านะเนี่ย แต่ผมยอมแล้วครับมด ยอมให้มดคนเดียวจริงๆ
เอาละ เรื่องโหดๆของเธอจบไปแล้ว ผมเปลี่ยนมาคุยเรื่องอื่นกับพวกเธอบ้าง(ไม่ใช่อะไรครับ กลัว..) โฟร์แอบกระซิบบอกผมว่า มดน่ะชอบทำตัวเปิ่นๆอยู่เรื่อยๆ โดยเฉพาะเวลาร้องเพลงบนเวทีนี่แหละ ถ้ามดไม่พูดเมื่อไรเป็นอันว่าจบไม่ลง ต้องส่งสายปิ้งๆมาให้โฟร์ช่วยคงเหมือนที่เพื่อนๆของมด มอบฉายา "เซ่อ-เหวิ่ง-เอ๋อ"ให้เธอมั้งครับ มดบอกว่าฉายานี่รวมเอาคุณสมบัติ ของเธอไว้พร้อมสรรพ เอ...แต่ผมว่าไม่ครบ ขาดคำว่า "น่ารัก" ไปได้ไงหว่า
ใครจะเชื่อครับว่า ตัวเล็กจนเพื่อนๆ ล้อว่า "น้องแห้ง" อย่างโฟร์นี่จะกินเก่งมากๆ อันนี้คอนเฟิ้ม (กรุณาออกสำเนียงฝรั่งจะได้อารมณ์มากขึ้น) ไม่ได้เห็นกับตาหรอกคับ แต่มดแอบมาเมาท์ให้ฟัง พลางหยิบขนมบนโต๊ะมากินอีกชิ้นจนคุณแม่ต้องเคือนว่าเดี๋ยวพุงออก มดรับปากว่าจะเป็นคำสุดท้าย แต่พอคุณเผลอเท่านั้นแหละ เธอก็แอบกินอีกคำแล้วหันมาจุ๊ปากเป็นเชิงบอกผมว่าอย่าบอกคุณแม่
ผมพยักหน้าแล้วเก็บความลับนั้นไว้ให้รู้กันแค่เราสองคน
เยี่ยมเลย! เพราะผมชอบผู้หญิงกินเก่ง ถ้าจะไปกินข้าวกันแล้วเห็นเธอกินได้แค่สองคำก็บ่นว่ากลัวอ้วนผมคงกินต่อไม่ลง
นี่ถ้าผมชวน โฟร์-มด ไปกินข้าวบ้าง จะได้ไหมครับ ผมรวบรวมความกล้าถาม
สองสาวไม่ตอบ แต่หันมายิ้มให้ทีหนึ่งแล้วรีบก้มลงกินขนมต่อเหมือนไม่ได้ยินเสียงอะไร
เพล้ง! ท่ามกลางความเงียบงัน ผมได้ยินเสียงใบหน้าตัวเองแตกเป็นเสี่ยงๆ
ขยี้หัวใจน้อยๆของผมอย่างสนุกมันสนุกมากละสิ
Did You Know
33322 คือเลขประจำตัวนักเรียนของมด ส่วน 3000 กรัม คือน้ำหนักแรกเกิดของโฟร์
ปอ คือชื่อของผู้ก่อตั้งเว็ปไซด์ Fourfan.com ซึ่งทุ่มเททำเว็ปแฟนคลับให้โฟร์ทั้งๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน และ ป้าอู๊ด คือชื่อของ แม่บ้านของมดซึ่งสนิทกันมาก
จบละครับผมเขียนนานมากๆๆๆเลยคับ ถ้าตรงไหนพิมผิดก็ขอโทดด้วยนะคับ ป.ล ไปซื้อ มาเล่ม90บาทแพงโครตๆแต่คุ้มครับ รูปมีประมาณ 4หน้า และข้อความอีก2หน้า
แค่มีผู้หญิงน่ารักๆ สักคนมาอยู่ใกล้ๆ ก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว
นี่เล่นมาพร้อมกันสองคน แถมเป็นสองสาว โฟร์-มด อีกด้วย ยิ้มหวานๆ บนหน้าใสๆ นั่นทำเอาผมแทบละลายไปตรงนั้นไม่ต้องจับหน้าอกตัวเองก็รู้สึกได้ว่า หัวใจของผมมันเต้นตูมๆ ใจกะติ๊ก ใจกระตั้ก จนระเบิดอยู่แล้ว ช่วยด้วย!!! ท่าทางผมจะไม่สบาย หัวใจกำเริบ ละ ละ เลิฟยู ซะแล้ว อย่างกับนางฟ้าเลย... ผมอุทานกับตัวเองเบาๆ ผมนึกถึงคำพูดของเพื่อนผมที่ว่า ความสวยของผู้หญิงน่ะฆ่าผู้ชายได้สบายๆ อืมม์...ถ้านี่เธอคิดจะทรมานผมจริงๆ ละก็ผมยินดียอมรับความเจ็บปวดอย่างมีความสุข ระหว่างรอรับความเจ็บปวดจากนางฟ้าน้อยๆอยู่นั้น พลันก็มีเสียงแทรกมาให้ผมตื่นจากภวังค์
"สวัสดีค่ะ แม่น้องมดเองค่ะ"
หา! คุณแม่เหรอคับ! ให้ตายสิ ผมนึกว่าน้องมดมากับพี่สาวอีกคนซะอีก ที่สุดความจริงที่ว่าดูนางให้ดูแม่ อาจใช้กับการเจอแม่น้องมดคราวนี้ น้องมดได้ความสวยมาเต็มๆ ส่วนคุณแม่ของน้องโฟร์นั่งอยู่ไม่ไกลนัก โอ้...งั้นก็ดีเลยครับ ผมจะได้ไปฝากฝังตัวขอเป็นลูกเขยเสียเลย อิอิ...
คุณแม่น้องมดมาเล่าเรื่องหนุ่มๆที่มาจีบให้ฟังว่า นับไม่หวาดไม่ไหว เข้าทางแม่ก็มีเยอะ(ผมก็อีกคนครับคุณแม่)จนเริ่มงงว่าตกลงจะจีบแม่หรือจีบลูกกันเนี่ย ถ้าเข้ามาเป็นเพื่อนก็โอเค แต่ถ้ามาจีบ คุณแม่คงต้องขดสกัดดาวรุ่งก่อน ที่ตลกที่สุดก็เคยมีพ่อลูกคู่หนึ่งมาหาน้องมดถึงบ้าน หวังจะมาสู่ขอ! ตอนจบก็คือหน้าแตกหมดไม่รับกันทั้งพ่อลูก
ส่วนคุณแม่น้องโฟร์ก็ต้องคอยรับมือกับหนุ่มๆ ที่มาจีบลูกสาวจนคุณแม่เหนื่อยพอกัน อันนี้ก็ไม่รู้จะช่วยคุณแม่ยังไงดีครับ ก็แหม..ลูกสาวคุณแม่สวยซะขนาดนี้หนุ่มคนไหนเมินก็แปลกแล้วครับ
นอก จากจะเข้าทางคุณแม่แล้ว ท่าทางผมจะต้องทำตัวรักสุนัขด้วยเพื่อเข้าตำรา "love me love love my dog" บ้างซะแล้วหมาของน้องมดเป็นสุนัขพันธุ์ชิห์สุ มีชื่อ น่ารักๆ ว่า มีมี่ ส่วนน้องหมาของโฟร์มีชื่อ เก๋ๆว่า มันนี่ เธอบอกว่าเวลาเรียกมันจะได้เหมือนเงินทองไหลมาเทมาด้วย แหม...ความคิดสร้างสรรค์จริงๆนะครับโฟร์
เอาละ มาสองสาวกันบ้าง ผมถามเธอว่า มีอะไรที่เธอรักเธอหวงเป็นพิเศษกันบ้าง(จะตอบว่า "ก็พี่ไงคะ"ก็ไม่เป็นปัญหานะครับ คริ คริ)
โฟร์ชอบทุกอย่างที่เป็นคิดตี้ แต่จะมีผ้าเช็ดตัวลายคิดตี้อยู่พื้นหนึ่งที่เธอหวงมากๆถึงจะเก่าจะลุ่ยไปบ้างแล้วก็ไม่ยอมให้ทิ้ง
ส่วนมดก็มีต้กตา น้องเน่า อยู่ตัวหนึ่งเป็นของรักของหวง หวงขนาดที่ไม่ยอมให้แตะ(แม้แต่ผมก็ตาม...) คุณแม่ต้องคอยแอบย่องเอาไปซักไม่ให้เธอรู้ตัว ทุกวันนี้ น้องเน่า ก็ยังอยู่บนหัวเตียงของเธอ ปล่อยให้ ต๊กุตาหมีและปลาโลมาคอยนอนกอดเธอแทน
นั่งเคลิบเคลิ้มกับหน้าตาจิ้มลิ้มกับท่าหัวเราะคริๆ ของพวกเธอ จนผมเกือบหลงคิดว่าพวกเธอเรียบร้อยคิขุซะแล้ว พอเธอเล่าวีรกรรมของเธอเท่านั้นแหะคับ ผมเลยถึงบางอ้อ ว่าที่จริงแต่ละคนก็แก่นเชี้ยวเปรี้ยวใช่เล่น แหมสวยแสนซนอย่างนี้เนี่ย ผมชอบ
โฟร์ชี้ให้ดูรอยแผลเป็นเย็บ 10 เข็มบนหน้าเป็นหลักฐานที่เคยซนจนเดินตกท่อ นอกจากจะขโมยหัวใจหนุ่มๆ กันเป็นว่าเล่นแล้ว เรื่องชอบแกล้งคนอื่นโฟร์ก็ถนัดนัก
เธอเล่าให้ฟังว่าสมัยเรียน มัธยม เธอเป็นหัวโจกคอยแกล้งเพื่อน ใครจะแกล้งเธอนั้นคงจะหมดสิทธ์แม้แต่จะคิด เพราะเธอไหวตัวทันตลอด เท่าที่ดูจากประวัติความเชี้ยวยังไม่มีเลยสักครั้งที่เธอโดนเอาคืน
แหมเป็นผมละไม่ได้ จะไม่แกล้งคืนยอมให้โฟร์แกล้งปั่นหัวใจเลน ไม่บ่นสักคำเลยเอ้า
ส่วนมดก็เปรี้ยวไม่แพ้กันครับ ตอนเด็กๆ เธอเคยเตะผ่าหมากสั่งสอนเด็กผู้ชายมาแล้ว โทษฐานที่เปิด กระโปรงเธอ
อูย...คิดแล้วหวาดเสียว นี่ถ้าผมเผลอพูดอะไรผิดไป เธอจะเตะผ่าหมากผมไหมนะ มีอีกครั้งหนึ่งที่เธอบีบคอเด็กผู้ชาย ผู้โชคร้ายที่ดันเอาบอลของเธอไปเล่นโดยไม่รู้ว่ากำลังขะชะตาขาด เอ่อ...ไม่รู้ว่าเธอกำลังขู่ผมกลายๆ หรือเปล่านะเนี่ย แต่ผมยอมแล้วครับมด ยอมให้มดคนเดียวจริงๆ
เอาละ เรื่องโหดๆของเธอจบไปแล้ว ผมเปลี่ยนมาคุยเรื่องอื่นกับพวกเธอบ้าง(ไม่ใช่อะไรครับ กลัว..) โฟร์แอบกระซิบบอกผมว่า มดน่ะชอบทำตัวเปิ่นๆอยู่เรื่อยๆ โดยเฉพาะเวลาร้องเพลงบนเวทีนี่แหละ ถ้ามดไม่พูดเมื่อไรเป็นอันว่าจบไม่ลง ต้องส่งสายปิ้งๆมาให้โฟร์ช่วยคงเหมือนที่เพื่อนๆของมด มอบฉายา "เซ่อ-เหวิ่ง-เอ๋อ"ให้เธอมั้งครับ มดบอกว่าฉายานี่รวมเอาคุณสมบัติ ของเธอไว้พร้อมสรรพ เอ...แต่ผมว่าไม่ครบ ขาดคำว่า "น่ารัก" ไปได้ไงหว่า
ใครจะเชื่อครับว่า ตัวเล็กจนเพื่อนๆ ล้อว่า "น้องแห้ง" อย่างโฟร์นี่จะกินเก่งมากๆ อันนี้คอนเฟิ้ม (กรุณาออกสำเนียงฝรั่งจะได้อารมณ์มากขึ้น) ไม่ได้เห็นกับตาหรอกคับ แต่มดแอบมาเมาท์ให้ฟัง พลางหยิบขนมบนโต๊ะมากินอีกชิ้นจนคุณแม่ต้องเคือนว่าเดี๋ยวพุงออก มดรับปากว่าจะเป็นคำสุดท้าย แต่พอคุณเผลอเท่านั้นแหละ เธอก็แอบกินอีกคำแล้วหันมาจุ๊ปากเป็นเชิงบอกผมว่าอย่าบอกคุณแม่
ผมพยักหน้าแล้วเก็บความลับนั้นไว้ให้รู้กันแค่เราสองคน
เยี่ยมเลย! เพราะผมชอบผู้หญิงกินเก่ง ถ้าจะไปกินข้าวกันแล้วเห็นเธอกินได้แค่สองคำก็บ่นว่ากลัวอ้วนผมคงกินต่อไม่ลง
นี่ถ้าผมชวน โฟร์-มด ไปกินข้าวบ้าง จะได้ไหมครับ ผมรวบรวมความกล้าถาม
สองสาวไม่ตอบ แต่หันมายิ้มให้ทีหนึ่งแล้วรีบก้มลงกินขนมต่อเหมือนไม่ได้ยินเสียงอะไร
เพล้ง! ท่ามกลางความเงียบงัน ผมได้ยินเสียงใบหน้าตัวเองแตกเป็นเสี่ยงๆ
ขยี้หัวใจน้อยๆของผมอย่างสนุกมันสนุกมากละสิ
Did You Know
33322 คือเลขประจำตัวนักเรียนของมด ส่วน 3000 กรัม คือน้ำหนักแรกเกิดของโฟร์
ปอ คือชื่อของผู้ก่อตั้งเว็ปไซด์ Fourfan.com ซึ่งทุ่มเททำเว็ปแฟนคลับให้โฟร์ทั้งๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน และ ป้าอู๊ด คือชื่อของ แม่บ้านของมดซึ่งสนิทกันมาก
จบละครับผมเขียนนานมากๆๆๆเลยคับ ถ้าตรงไหนพิมผิดก็ขอโทดด้วยนะคับ ป.ล ไปซื้อ มาเล่ม90บาทแพงโครตๆแต่คุ้มครับ รูปมีประมาณ 4หน้า และข้อความอีก2หน้า
