ใครที่จับตามอง บริษัท อาร์เอส จำกัด (มหาชน) จะเห็นการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
นอกจากสยายปีกด้านเพลง จนมีค่ายย่อยนับสิบแล้ว วันหนึ่งก็ลุกขึ้นมาทำหนัง ทำรายการโทรทัศน์ วิทยุ สื่อสิ่งพิมพ์ ดิจิทัลคอนเทนต์ มีศิลปิน ดารา นักร้องในสังกัดกว่า 300 ชีวิต ทั้งยังเปิดธุรกิจกีฬาแบบครบวงจร งานที่ผ่านตา คือซื้อลิขสิทธิ์กีฬาระดับโลกมาถ่ายทอดในบ้านเรา ปฏิเสธไม่ได้ว่าการเดินทางกว่า 25 ปีของอาร์เอส เป็นเครือข่ายความบันเทิง ที่ไม่เคยหยุดนิ่งจริงๆ
ล่าสุด กับข่าวการแต่งตั้ง "ชมพู" สุทธิพงศ์ วัฒนจัง ลูกหม้อเก่าขึ้นเป็นรองกรรมการผู้อำนวยการธุรกิจเพลง ถือเป็นตำแหน่งสูงสุด เพื่อดูแลศิลปินและนักแต่งเพลงในค่าย มีอำนาจตัดสินใจเต็มที่ แม้ในที่สุดต้องรายงานตรงต่อ "เฮียฮ้อ" สุรชัย เชษฐโชติศักดิ์ กรรมการผู้จัดการใหญ่ ก็ตาม
เป็นการย้ำจุดยืนได้ชัดเจนยิ่งขึ้น อาร์เอสในวันนี้มีรูปแบบการทำงานที่เป็นระบบ พร้อมขยายตลาดบันเทิงสู่ระดับอินเตอร์ ไม่ใช่ธุรกิจในครอบครัวอีกแล้ว
และการเลือก "ชมพู" ขึ้นมา ใช่ว่าจะไม่มีคนเก่งกว่าเขา แต่เหมือนเฮียๆ ในอาร์เอส กำลังจะบอกว่า "เลือดข้นกว่าน้ำ" เพราะวันนี้คนเก่งๆ ที่ถ่ายเลือดมาจากค่ายเล็กค่ายใหญ่รวมอยู่ที่นี่มากมาย
อีกเหตุผลสำคัญ ชมพู มี "ราก" ในวงการนี้มายาวนาน
ชมพู เติบโตมาจากการเป็นนักร้อง-นักแต่งเพลง คงยังจำสมาชิกวง "ฟรุตตี้" "ไอศกรีม" ก่อนที่จะขยับมาโด่งดังในก๊วนหนุ่มสาวยุค "รวมดาว" และ "18 กะรัต" ความรักของเขาเกิดขึ้นที่นี่ด้วย เขาแต่งเพลง ประตูใจ รักคือฝันไป ให้วง "สาว สาว สาว" กระทั่งมาเป็นมือหนึ่งด้านเพลงละคร อย่าง คู่กรรม สายโลหิต ญาติกา ด้วยแรงอธิษฐาน ดั่งดวงหฤทัย รัตนโกสินทร์ ภูตพิศวาส อาญารัก ปริศนา ฯลฯ บางคนได้รื้อฟื้นจากเสียงของน้องๆ เวทีอะคาเดมีฯ เมื่อวันก่อนแล้ว
กว่า 10 ปี ที่ ชมพู หลบไปทำงานเบื้องหลัง ทำให้เขาเรียนรู้ธุรกิจเพลงด้วยประสบการณ์จริงๆ
เขาต่อยอดความน่ารักสดใสของสองสาว "โฟร์-มด" ให้โดดเด้งออกมา และทำให้ผู้ชายหันมามองสาวหุ่นแห้งๆ อย่าง "เกิร์ลลี่ เบอร์รี่" (ที่มาพร้อมการคำวิพากษ์วิจารณ์)
เขาสร้างความแปลกใหม่ ตั้งแต่นั่งเป็นกรรมการผู้จัดการบริษัท เมโลดิก้า และเมื่อตั้งใจจะสร้างสรรค์แนวเพลงให้ชัดเจนขึ้น จึงขอมาบริหารค่ายกามิกาเซ่ เพลงของเด็กรุ่นใหม่วัยทีน จึงออกมาโลดเต้นอย่างสนุกสนาน
ชมพู เป็นทั้งศิลปินและผู้บริหารในตัว หมวก 2 ใบนี้ ย่อมเข้าใจหัวอกคนทำงานได้อย่างลึกซึ้ง
การทำงานที่เจ้าของค่ายไว้ใจ คนในค่ายเชื่อมือ นั่นคือการ "ยอมรับ" ที่สมบูรณ์แบบจริงๆ
ขอแสดงความยินดีอีกครั้ง
นันทพร ไวศยะสุวรรณ์