แม้จะยังเยาว์ แต่ประสบการณ์การทำงานของทั้งคู่ก็มีมากพอกับความตั้งใจ ความน่ารัก สดใสของมด เคยพาเธอให้ผ่านงานนางแบบตามหน้านิตยสารวัยรุ่นมาบ้าง ขณะที่โฟร์เคยผ่านทั้งงานโฆษณา ถ่ายแบบ เล่นมิวสิควีดีโอ เล่นละคร จนกลายเป็นไอดอลวัยรุ่นมาแรงคนหนึ่ง และงานในวงการบันเทิงทำให้เธอสนใจที่จะมุ่งหน้าศึกษาต่อทางด้านการแสดงอย่างจริงจัง ขณะที่การร้องเพลงคือความสุขที่ทั้งคู่ต่างชื่นชอบตรงกัน ความสุขนั้นจึงชักนำให้สองสาวมาพบกันในการเป็นศิลปินของ ID Records ค่ายเพลงที่ผ่านการสร้างศิลปินที่เป็นปัจเจกมาหลายลายเซ็น หากแต่อัลบั้ม โฟร์-มด ที่เป็นอัลบั้มแรกของทั้งคู่ ก็เป็นหนึ่งในอัลบั้มเพลงป๊อปน่ารักใสๆ ที่ฉีกออกไปจากงานของ ID Records ชิ้นอื่นเช่นกัน
"เราเป็นตัวของตัวเอง คาแร็กเตอร์เป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น เราไม่ได้มาดัดแปลง ตัวเราก็คือตัวเรา เราบอกว่าเราชอบป๊อป ดูโอ ใสๆ เราก็เลยเป็นป๊อปใสๆ และไม่ได้คิดว่าการมาเป็นนักร้องคือการที่ระบบของวงการบันเทิงเซ็ตไว้ให้เราใช้ชื่อเสียงเดินทางมา เพราะสิ่งที่ยากที่สุดทั้งในการจะขึ้นมาเป็นไอดอลและหลังจากการขึ้นเป็นไอดอลแล้ว คือการทำให้ทุกคนยอมรับได้ว่าอะไรคือตัวเรา เราก็เป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่ง การเป็นตัวของตัวเองอย่างที่สุดจึงเป็นเรื่องง่ายที่สุดที่เราจะทำ" เธอพูดน้ำเสียงกลั้วความคิดที่มีเกินวัย การกรำงานหนักอาจทำให้น้ำเสียงนั้นฟังดูอิดโรยไปบ้าง แต่แววตาของเด็กสาวทั้งคู่ยังถูกฉาบด้วยความสดใสเช่นเดียวกับแสงสปอตไลต์แห่งชื่อเสียงที่กำลังกราดส่องสว่างจับต้องที่รูปโฉมพวกเธอ
"คิดว่าหน้าตาดีก็ต้องมีส่วนค่ะ สำหรับโลกธุรกิจเพลง แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง จิตใจดีจะชนะทุกอย่างขาดลอย เขาจะชอบเราเพราะหน้าตา หรือเขาจะชอบเราเพราะเราฉลาด แต่จิตใจดีคิดอะไรก็ดีหมด พอมันคิดดีหมด ใครจะชอบ ใครจะเกลียด เราก็คงไม่ต้องเป็นทุกข์กับมัน" แสงสปอตไลต์แห่งชื่อเสียงยังคงฉายส่องแก้มสีชมพูอ่อนระเรื่อของพวกเธอ ยังคงส่องไปที่รอยยิ้มและดวงตา
แต่ถึงจะเร่งแสงให้สว่างเพียงไหน ปฏิกิริยาของแสงก็ไม่อาจทำให้เฉดสีทั้งขาวและชมพูเปลี่ยนแปลง
เรื่อง : กระบี่หัก หิมะเหิน | ภาพ : ธีรยุทธ เยนา