ชวนชิม
ศกลรัตน์ วรอุไร
ชุติมณฑน์ ชัยรัตน์
เห็นศิลปินนักร้องลูกรักของเฮียฮ้อ ณ อาร์เอส สวยหล่อกระชากใจแฟนคลับกันเสียขนาดนั้น แต่ใครจะรู้ว่าร้านอาหารโปรดของทั้งก๊วนกลับเป็นแผงลอยข้างทางธรรมด๊าธรรมดา แต่มีทีเด็ดอยู่ที่ความจี๊ดจ๊าดแซบลิ้น
สิบปากว่าจะเท่าสองตาเห็นก็หาไม่ สองสาวดูโอ โฟร์-มด ขวัญใจหนุ่มๆ ทั้งเมืองเลยขันอาสาพาคุณผู้อ่านมาไขความอร่อยกันที่ "ลาบเป็ดอุดร" ปากซอยพหลโยธิน 24
โฟร์-ศกลรัตน์ วรอุไร : พี่ปาน-ธนพร เป็นผู้บุกเบิกร้านนี้ค่ะ พี่เขาช่างสรรหาร้านอร่อยแล้วมาบอกต่อเพื่อนๆ น้องๆ ในบริษัท พวกเราจึงพลอยได้อานิสงส์รู้ว่ามีอะไรอร่อยๆ ที่ไหนกินหลังเหนื่อยจากงาน ต้องบอกว่าถ้าศิลปินคนไหนของบริษัทไม่เคยมากินที่นี่ถือว่าเชยมาก เพราะของเขาเด็ดสุดๆ
มด-ชุติมณฑน์ ชัยรัตน์ : ถ้าเราสองคนเลิกงานตรงกัน ชอบมาแวะเติมพลัง อย่างน้อยอาทิตย์ละสองวัน พี่ๆ อาร์เอสก็ชอบยกแก๊งมาเฮฮากัน ทั้งอร่อยทั้งสนุก แม้เมนูอาจไม่พิสดารไปกว่าร้านอาหารอีสานอื่นๆ แต่มานั่งที่นี่ได้บรรยากาศ
โฟร์ : ใช่ ได้ฟีลด์มาก คนเยอะแล้วตั้งหน้าตั้งตากินจนรู้สึกได้ว่าเขาอร่อยกันจริงๆ เห็นแล้วยิ่งอร่อยขึ้น อีกอย่างการที่ศิลปินมาบ่อยจนเขาชิน พวกเราจึงออกอาการได้เต็มที่โดยไม่มีใครสนใจนัก อาจมีบ้างที่มองแล้วคิดว่า พวกนี้เป็นอะไรกันมากไหมเนี่ย พูดถึงร้านทีไรน้ำลายพุ่งปรี๊ด เห็นภาพตัวเองนั่งดูดขาปูจ๊วบๆชัดเลย (หัวเราะลั่น)
มด : ส้มตำไทยใส่ปูเป็นของโปรดพี่โฟร์ รสกลมกล่อม ไม่เปรี้ยว เค็ม หรือเผ็ดเกินไป ใช่ไหม
โฟร์ : ถูกต้อง กินแกล้มหมูแดดเดียวกรอบๆ ของโปรดอีกอย่างคือลาบหมู ต้องสั่งทุกครั้ง ซดน้ำต้มยำแซบๆ ตามไป ฮู้ย อร่อยอย่าให้เซด โฟร์กินอะไรก็ได้ แต่ต้องมีรสชาติหน่อย ไม่ชอบกินอะไรจืดๆ (เน้นเสียง หันไปมองหน้ามด)
มด : ก็มดกินเผ็ดไม่ได้นี่นา เคยทะลึ่งกินเข้าไป ต้องเข้าโรงพยาบาลโดนจิ้มไปสองเข็ม จากนั้นเข็ด แต่ที่นี่สั่งส้มตำใส่พริกครึ่งเม็ดก็ยังได้ ตำออกมาอร่อยด้วย
โฟร์ : มดเขากินง่าย ไปไหนสั่งอยู่อย่างเดียว ข้าวผัดกุ้ง ไม่ใส่ผัก ไม่กินผักทุกชนิดเลย
มด : เด็กๆ ไม่ควรเอาอย่างนะคะ แต่เดี๋ยวก่อน ทำเป็นว่ามด ตัวเองก็ใช่จะกินผัก อ้อ ต้องเมาท์ค่ะ พี่โฟร์บอกเสมอว่าไม่ชอบกินของแปลก แต่รถขายแมลงทอดนี่อย่าได้โฉบมาใกล้เธอเชียว ศกลรัตน์เหมาเกลี้ยง
โฟร์ : (หัวเราะ) มีที่มาค่ะ วันหนึ่งเพื่อนพี่ซื้อตั๊กแตนทอดมา เราได้กลิ่นหอมๆ ก็เดินไปดู พอเห็นว่าเป็นตั๊กแตนก็ประณามหยามเหยียดว่า อี๋ กินเข้าไปได้ยังไง ขาอย่างกับแมลงสาบ พี่เขาก็เด็ดให้หนึ่งขา บอกให้ลองดู ก็กลั้นหายใจ ปารกฏว่ากรุบๆ ดีแฮะ จึงถามต่อว่าที่เหลือกินอย่างไร เขาก็สอนให้เด็ดหัว ดึงไส้กลางดำๆ ออก แล้วกินทั้งตัว หลังจากนั้นก็พัฒนาไปสู่แมลงทอดชนิดอื่นๆ ตอนนี้กลายเป็นแฟนพันธุ์แท้ตั๊กแตนทอดไปแล้ว รถขายแมลงผ่านกองถ่ายไม่ได้จริงๆ เหมายกถาดทุกที สร้างอารยธรรมแมลงทอดให้ทั้งกองถ่าย (ทำหน้าภาคภูมิใจ)
มด : งั้นมดขอตัวก่อนดีกว่า ยังไม่อยากตกเป็นทาสอารยธรรมของพี่โฟร์ สวัสดีค่ะ
โฟร์ : อ้าว ไปเสียแล้ว ว่าแต่คุณผู้อ่านล่ะคะ
ตั้กแตนทอดสักถาดไหม
