โฟร์อยู่บ้านหลังนี้มาตั้งแต่เกิดเลยรึเปล่า
ไม่ได้ตั้งแต่เกิดค่ะ รู้สึกว่าตอน ป.3 อ่ะค่ะที่ย้ายมาบ้านหลังนี้ ก็อยู่มาเป็นสิบปีแล้วแหละเมื่อก่อนอยู่ตรงปากน้ำค่ะ แถวนั้นพอเริ่มเจริญขึ้นปุ๊บก็เริ่มทำถนน คนเริ่มพลุกพล่านเนี่ย ป๊าไม่ชอบเลยก็เลยย้ายมาที่นี่ แล้วที่เนี่ยตอนแรกนึกว่าป่าช้ารึเปล่าเนี่ย (ขำ) เพราะว่ามันไม่มีอะไรเลย เมื่อก่อนไม่มีอะไรเลยนะ มีบ้านเท่าที่เห็นก็ไม่กี่หลังเอง แล้วข้างหน้าก็ยังไม่มีถนนตัดผ่าน ยังโล่งอยู่เลย เป็นทุ่งเลย ก็เลยงงว่าเออ...นี่อยู่ต่างจังหวัดเหรอ ตอนเด็กๆ ก็บอกเพื่อนว่า นี่...เราย้ายบ้านมาอยู่ต่างจังหวัดนะ (ขำ) แล้วพอคุยกับแม่แม่ก็บอกว่า ไม่ใช่ นี่มันยังกรุงเทพอยู่แต่ว่ามันเป็นชานเมืองเพราะว่าป๊าอยากได้ความสงบความเป็นส่วนตัว แต่เราก็ยังไม่เข้าใจว่าชานเมืองคืออะไร
แล้วพอเราโตแล้วได้มีส่วนร่วมในการตกแต่งบ้างมั้ย
เด็กๆ ก็มีค่ะ มีปากเสียงตั้งแต่เด็กค่ะ คือเด็กจะต้องนอนกับพี่สาวเพราะว่ากลัวผี แล้วตอนเด็กเค้าก็จะพาไปเลือกเฟอร์นิเจอร์ก็ชี้เลยว่าจะเอาอันนี้ แม่ก็บอกว่าดำ-แดง เลยหรอลูก (ขำ) พี่สาวก็บอกว่าใช่ จะเอา แม่ก็บอกว่าโตขึ้นมาจะรู้สึกนะว่ามันเป็นยังไงเอาสีเรียบๆ ดีกว่ามั้ย แม่ก็จะให้ไปดูอย่างอื่นก่อนไง พี่สาวก็เลยลงไปดิ้นๆ กับพื้นเลยค่ะว่าจะเอาอันนี้ แม่ก็เลยต้องซื้อทั้งเซตเลย เป็นดำ-แดง ทั้งเซต แล้วพอตอนนี้รู้สึกว่ามัน...สะเหร่อมาก (เน้นเสียง) ตอนเด็กๆ รู้สึกว่ามันสวยโก้มาก แต่ตอนนี้ไม่เลย (ขำ)
แล้วพอโตมาไอเดียเราเริ่มเปลี่ยนไปยังไงบ้าง
แล้วก็คือเปลี่ยนจากดำ-แดง ห้องนั้นก็ยกให้พี่สาวไปเลยห้องพี่ก็เป็นดำ-แดงไปเลย แล้วตอนก่อนที่อยู่ห้องนู้น (ห้องข้างๆ) ก็เปลี่ยนทุกอย่างเป็นคิตตี้หมดเพื่อให้เข้ากับไอ้ดำแดงนั่นแหละ แล้วพอโฟร์เริ่มอยากมีห้องเป็นส่วนตัวก็ย้ายมาอยู่ห้องนี้แยกกับพี่สาว พอมาอยู่ห้องนี้ก็เลือกเองหมดเลย เฟอร์นิเจอร์ก็ไปบอกเค้าว่าอยากได้แบบนี้ๆ ก็เค้าจะมีทำให้ดูในคอมก่อน เราก็เลยให้เอาไอ้นี่มาลงตรงนี้ๆ คือจัดเองหมดเลย เราก็แค่บอกเค้าว่าห้องกว้างยาวเท่าไหร่ อยากได้อะไรบ้าง อย่างโฟร์ก็ขอให้มีตู้โชว์แล้วเอาเตียงไว้หลังตู้โชว์อะไรอย่างเงี้ย ส่วนเรื่องสีของห้องโฟร์ก็อยากได้สีน้ำตาลอยู่แล้ว เป็นสีไม้ๆ หน่อย พอโตขึ้นมาปุ๊บก็เริ่มชอบแบบนี้ (ขำ) มันก็จะมีของที่เป็นคิตตี้บางอย่างที่เราเอามาจากห้องนู้นด้วย ก็จะเป็นชิ้นที่ชอบมากๆ หรือที่แฟนคลับให้มา แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นอะไรที่เราชอบแล้วเอามาไว้ห้องนี้มากกว่า ส่วนของแฟนคลับให้ส่วนใหญ่ก็จะเก็บไว้ด้านบน
โฟร์ไปเดินเลือกซื้อของแต่งห้องที่ไหนอ่ะ
ก็ไม่ได้เจาะจงว่าจะต้องไปซื้อที่ไหน มันเจอเอง เดินแล้วแบบ เอ๊ย...อันนี้น่ารักเนอะก็ซื้อ ตอนซื้อก็ไม่ได้คิดว่าจะเอามาตั้งตรงไหน รู้แค่ว่าต้องซื้อไว้ก่อน ของทุกอย่างไม่ใช่แค่ของแต่งห้อง เสื้อผ้าหรืออะไรก็ต้องซื้อมาก่อน ใส่ไม่ใส่อีกเรื่องนึง (ขำ) รู้อย่างเดียวว่าต้องซื้อคือเราจะแบบ เฮ้ย...ถ้ามันเหลือตัวเดียวแล้วคนอื่นซื้อไปมันคิดเยอะแล้ว ไม่ได้ๆ เราต้องซื้อก่อนเลย ส่วนเรื่องจะวางตรงไหนก็จะเอามาลองวางดู ถ้าเกิดไม่สวยก็จะเปลี่ยนที่วางเท่านั้นเอง
แล้วแต่งห้องยังไงบ้างเป็นไอเดียโฟร์หมดเลยมั้ย
ใช่ค่ะ คือห้องนี้จะไม่มี Build in เลย จะเลือกเองหมดเลยคือชอบที่จะมีตู้โชว์ ชอบให้โชว์ของอะไรแบบนี้ แล้วของที่อยู่ในห้องก็อยากให้เป็นแค่ของๆ เราไม่ใช่ของแม่หรือพี่ เป็นของเราคนเดียวอยู่ในห้อง ข้างนอกส่วนใหญ่ก็จะเป็นของครอบครัวแล้วก็มีของแฟนคลับเอามาวางไว้ แต่ว่าในห้องเนี่ยของแฟนคลับก็ยังมีอยู่ แต่ว่าส่วนใหญ่ก็จะเป็นของโฟร์ที่ซื้อมาเอง
แล้วอย่างโต๊ะตัวที่เรานั่งอยู่นี่แหละ ทำไมเอามาไว้ในห้อง
คือไม่ได้รู้สึกว่าห้องมันโล่งไปหรืออะไร แต่ว่าเป็นเพราะว่ากินข้าวไม่ค่อยสะดวก (ขำ) เมื่อก่อนเวลานั่งกินข้าวก็จะกินที่โต๊ะคอมแล้วรู้สึกว่ามันไม่ค่อยสะดวกก็เลยไปซื้อโต๊ะกินข้าวมาดีกว่า ก็เลยได้ตัวนี้มา ส่วนพรมที่วางตรงนี้ (ที่โต๊ะกินข้าว) เมื่อก่อนมันวางอยู่ปลายเตียง แล้วพี่สาวก็เอาอันใหม่มาให้อีกอันนึง แล้วโฟร์ก็เลยเอาอันนั้นไปวางปลายเตียงดีกว่า อันนี้ก็เอามาไว้นี่แล้วมันก็พอดีเลย แต่จริงๆ แล้วเก้าอี้มันมี 3 ตัวนะ แต่ว่าโฟร์เอาไปไว้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งตัวนึง
แล้วยังมีอะไรที่อยากปรับเปลี่ยนอีกมั้ยในห้องเรา
อยากปรับเหรอ...(คิดนิดนึง) ทุกอย่างค่อนข้างจะลงตัวหมดแล้ว เพราะว่าทุกอย่างก็ค่อนข้างจัดไว้อย่างลงตัว คงอยากติดแอร์แบบเจาะเหมือนที่ห้าง เอาให้เย็นฉ่ำไปเลย ชอบเย็นๆ ไง คือปกติแอร์ห้องเนี้ยหนาวมากเลยนะ แต่พอคนเยอะปุ๊บมันก็เลยเริ่มจะร้อน (ขำ)
ทีนี้มาพูดถึงโดยรวมของบ้านบ้าง บ้านนี้มีกี่ชั้นคะ
5 ชั้นค่ะก็จะมีชั้นล่างเป็นขายของหน้าร้าน (ร้านอะไหล่ของคุณพ่อ) พอชั้นสองเป็นครัว ชั้นสามก็จะเป็นห้องโฟร์ ห้องพี่สาว ห้องแม่ ชั้นสี่ก็จะเป็นห้องพี่ชายกับห้องพี่สาว ห้องพระ ห้องเก็บของแฟนคลับ แล้วขึ้นไปอีกชั้นก็จะเป็นดาดฟ้าค่ะ โฟร์ก็จะอยู่แค่ชั้นเนี้ย พอเดินขึ้นมาก็เข้าห้องเลยไม่ได้ไปไหน
งั้นมุมโปรดก็เป็นห้องตัวเองเลย
ช่าย เป็นห้องของโฟร์เองเลย เพราะรู้สึกว่าข้างนอกมันเป็นของแม่ขัดลูกกะตาอะไรอย่างเงี้ย (หัวเราะ) นี่ก็ของพี่...อะไรเนี่ย อยู่ในห้องเราปุ๊บ เราวางเองไม่มีอะไรขัดตาเราเลย จริงๆ อยู่บ้านก็ค่อนข้างน้อยด้วย ทั้งเรียนแล้วก็ทำงาน พอมาถึงบ้านก็เลยขึ้นห้องเราเลย แต่ว่าจะเปิดคอมเป็นอย่างแรก เปิดคอมก่อนแล้วค่อยเดินไปเปิดแอร์ด้วยซ้ำ เปิดไว้ก่อนคือขอให้ได้เปิด
แล้วตัวบ้านล่ะ อยากเปลี่ยนอะไรอีก
คือโฟร์ไม่ชอบบ้านแบบเป็นตึกแถวอ่ะคะ แต่ว่าบ้านอยู่ตึกแถวมาตั้งแต่เด็กไง บ้านในฝันของโฟร์จะเป็นบ้านเป็นหลังที่มีแค่สองชั้นอะไรอย่างเงี้ย ไม่ต้องมีเยอะแยะหลายชั้น เอาแค่สองชั้นก็พอ แล้วก็มีสนามหญ้าอะไรประมาณนั้น ไม่ต้องใหญ่เวอร์อ่ะ คงจะเป็นแนวแบบว่าสีเอิร์ทโทนอ่ะคะ สีน้ำตาล ครีม หรือไม่ก็ขาว ดำ อะไรประมาณนี้ไปเลยอ่ะค่ะ ส่วนห้องที่อยากให้มีคือห้องนั่งเล่น เพราะว่าบ้านนี้ไม่มี หรือไม่ก็ห้องรับแขก แต่ถ้าเรามีบ้านอีกหลังนึงเราจะทิ้งป๊าไว้บ้านคนเดียวหรอเพราะว่าบ้านนี้ขายของด้วย ถ้าอยู่ก็อยากให้อยู่ด้วยกันหมด คือก็คุยกันไว้แล้วว่าถ้ามีอีกหลังนึง ก็คิดว่าที่นี่ก็จะจ้างคนมาขายของแล้วเราก็ไปอยู่บ้านหลังๆ อะไรอย่างเงี้ย โฟร์ชอบบ้านแบบมีบริเวณ มีที่ให้ปลูกต้นไม้ได้อะไรอย่างเงี้ย โฟร์เพิ่งซื้อคอนโดไปเอง ก็ซื้อแถวๆ บริษัทเพราะว่าจะได้ไปมาสะดวกกว่าตรงนี้ แล้วอีกอย่างคือโฟร์ขับรถไม่เป็นแม่ก็ต้องไปรับไปส่งตลอด
โฟร์ได้เคยไปช่วยป๊าขายของบ้างมั้ยเนี่ย
เคยตอนที่ยังเด็กๆ หน่อยที่ยังไม่ได้ทำงาน คือพออะไหล่ลงปุ๊บจะมีแต่อะไหล่เต็มไปหมดตั้งแต่หน้าบ้านยันหลังบ้านเลยอ่ะ ก็จะมีทางเดินเล็กๆ แล้วก็จะให้โฟร์หยิบไอ้นั่นมาไว้ตรงนี้ซิ พวกเดียวกันก็เอามากองไว้ที่เดียวกัน เราก็ต้องไปหามาว่ามันอยู่ตรงไหนแล้วก็ไปหยิบมา ล้อพอลงจากรถก็เข็นๆ กันลงมา (เสียงเริ่มสนุก) ตอนเด็กๆ สนุกมากแล้วมือก็จะเปรอะพอมันเปรอะดำๆ แล้วมันจะรู้สึกว่าเท่ห์มาก ใส่ถุงมือแล้วเท่ห์ หน้าเลอะดำๆ หมดเลย (ขำ)
ห้องนี้โฟร์เหมือนขาดแต่ตู้เย็นอย่างเดียวเลยเนอะ
อืม...ขาดแค่ตู้เย็นอย่างเดียว แต่มันดูพิการไปนิดนึงถ้าเกิดเอามาไว้ในห้อง (โฟร์ขำใหญ่) เพราะว่าตู้เย็นมันอยู่แค่หน้าห้องถ้าเกิดเปิดประตูไปก็เจอแล้ว แต่ถ้าถามว่าอยากได้ตู้เย็นมั้ยก็คืออยากได้ แฟนคลับคนไหนอ่านอยู่ ก็ซื้อตู้เย็นมาให้ด้วยไม่ต้องใหญ่มากนะคะ (หัวเราะเสียงดัง) เอาสีขาวก็ได้ค่ะ ก็ 173/3 นะคะ (หัวเราะ)
แล้วมีแฟนคลับมาบ้านบ้างมั้ย
ก็เคยมีมาบ้างแต่ว่าวันนั้นไม่มีใครอยู่บ้านแล้วเค้าก็โทรมาหาแม่ เค้าก็บอกว่าเค้าอยู่หน้าบ้าน แม่ก็ตกใจว่าอยู่บ้านไหนเนี่ย พอเค้าบอกแม่ก็ตกใจคือทุกคนออกไปกินข้าวข้างนอกบ้านหมดก็ไม่รู้จะเอายังไงดี คือเค้าจะเอาขนมมาฝาก เค้ามาจากต่างจังหวัดเราก็เลยบอกว่างั้นฝากข้างบ้านไว้เลยแล้วกัน เพราะว่ากว่าเราจะกลับมันดึกมากอาจจะแบบ 5 ทุ่มเที่ยงคืนอะไรอย่างเงี้ย บ้านโฟร์ไม่ค่อยสะดวกต้อนรับแฟนคลับเพราะว่าที่บ้านค้าขาย จะมีลูกค้าเข้าออกเยอะ แต่โฟร์ก็ไม่ลืมที่จะเก็บของของแฟนคลับไว้ในอีกมุมโปรดของโฟร์ค่ะ
ต้องขอขอบคุณ คุณพ่อ คุณแม่ ของโฟร์ที่ช่วยให้เราได้เดินดูทุกๆ มุมของบ้านแถมยังเลี้ยงสุกี้อีก เกรงใจจริงๆ ค่ะ (แหะๆ แต่อร่อยมากเลยค่ะ) แล้วก็ขอบคุณ น้องโฟร์ที่ยอมเปิดห้องนอนสวยๆ ให้เราได้เข้าไปเยี่ยมชมด้วยนะจ๊ะ คราวหน้าจะเป็นบ้านของใครที่จะเปิดให้เราเข้าไปกิน เอ๊ย...เข้าไปเที่ยว ก็ต้องติดตามกันต่อปายยยย นะจ๊ะ...
