บ้านหลังนี้เป็นบ้านหลังแรกหรือเปล่าคะน้องโฟร์
"บ้านหลังนี้หนูไม่ได้อยู่ตั้งแต่เกิดค่ะ ตอนแรกอยู่แถวปากน้ำ เพราะว่าโรงเรียนที่หนูเรียนอยู่ฝั่งนั้น แล้วพอเขาทำถนนผู้คนก็วุ่นวายป๊าก็เลยย้ายมาอยู่ตรงนี้ คือย้ายมาแรกๆ เข้าใจผิดคิดว่าย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะมันไกลมาก... คือย้ายมาตั้งแต่โฟร์อยู่ ป.2 - ป.3 ก็ฮือฮาใหญ่เลย คือโฟร์ไปถามแม่ว่าเราย้ายไปจังหวัดอะไรเหรอ... แม่ก็ขำแม่บอกว่าก็อยู่กรุงเทพนั่นแหละ แต่ว่ามันเป็นชานเมือง โฟร์ก็ถามต่อว่าทำไมต้องมาอยู่นอกๆ แบบนี้... แม่บอกคนจะได้ไม่เยอะไง คือที่บ้านจะไม่ชอบความวุ่นวาย..."
อยู่มากี่ปีแล้วคะ
"หลังนี้ก็คงเป็น 10 ปี แล้วค่ะ... สมัยก่อนนี่ไม่มีอะไรเลยพี่ ถนนก็ไม่เยอะขนาดนี้ ยังเป็นทุ่งเป็นต้นไม้แบบเห็นเราตกใจคิดว่าเป็นบ้านนอกเป็นต่างจังหวัด คือมองไปทางไหนก็เป็นทุ่งไปหมดเลย"
ทำไมเลือกซื้อเป็นตึกคะ
"คือแต่ก่อนป๊าจะเป็นคนเอาของมาจากญี่ปุ่นเป็นอะไหล่รถยนต์มือสอง แล้วก็ตัดไปให้เพื่อนขาย แต่พอย้ายมานี่คือตกลงจะเปิดเป็นหน้าร้านของตัวเองเลย ก็เลือกเป็นตึกแถวจะได้เปิดขายหน้าร้านได้ ก็เป็นอะไหล่รถยนต์เป็นเชียงกงค่ะแล้วก็ญาติๆ ก็มีขายอยู่แถวปทุมวันด้วย... ก็จากที่มาอยู่แรกๆ เป็นทุ่งเป็นที่ว่างก็เริ่มเจริญๆ ขึ้น ยิ่งมีสนามบินสุวรรณภูมิมาสร้างแถวนี้ก็เลยมีหมู่บ้านมาสร้างกันใหญ่เลย... ไม่เป็นบ้านนอกแล้ว"
แล้วเดินทางยังไงคะ
"หนูก็ไม่ได้ขับรถเองค่ะ ให้คุณแม่ขับให้ตลอด โฟร์ยังขับรถไม่เป็นค่ะ... ทุกคนมาก็บอกว่าไกลแต่ถ้าเราขับมาทางมอเตอร์เวย์มันก็ไม่ไกลมากนัก โฟร์ว่าตรงนี้มันก็ดีนะคะไม่ได้เป็นหมู่บ้าน แล้วก็ไม่ได้เป็นหน้าถนนแล้วคนจะเยอะแยะแบบนั้นโฟร์ก็ไม่ชอบเหมือนกัน"
มีส่วนร่วมในการตกแต่งบ้างมั้ย
"คือบ้านหลังนี้จะออกสไตล์จีนๆ นิดหนึ่งเพราะว่าตอนที่ย้ายมาอยู่ใหม่ๆ โฟร์กับพี่ๆ ก็ยังเด็กอยู่ยังไม่มีปากเสียง (หัวเราะ) คือแม่กับป๊าจะทำยังไงจะจีนแค่ไหนจะเอาอะไรเราก็ไม่รู้ เราก็สบายๆ... เมื่อก่อนจะจีนกว่านี้เยอะกว่านี้ พื้นก็จะเป็นหินขัดลายสีเขียวสีแดง พอยิ่งโตขึ้นเราก็มามองๆ... ทำไมบ้านเรามันเหมือนลิเกอย่างนี้ก็ไม่รู้ (หัวเราะ) เราก็มาถามแม่ว่าทำไมต้องลิเกขนาดนี้... แม่ก็บอกว่าคนจีนเขานิยมแบบนี้ เราก็เลยเฮ้อ... จีนก็จีน แต่ห้องนอนหนูขอไม่จีนนะ... ห้องนอนโฟร์ก็เลยตกแต่งเองหมดเลย"
ชอบจัดห้องสไตล์แบบไหนคะ
"ตอนแรกที่ตั้งใจไว้จริงๆ หนูอยากได้แนวยุโรป (โอ้โห... หักมุมสุดๆ เลยน้อง) แต่พอแต่งไปแต่งมาพอชอบไปชอบมาก็ป๊อปอาเล่ย์ชอบก็เลยซื้อเข้ามา... พวกจาไมก้าชอบก้ซื้อเข้ามา พวกตุ๊กตาคิตตงคิตตี้ชอบก็เอาหมดจนมันไม่เป็นสไตล์ไหนแล้วคือชอบอะไรก็เอาใส่เข้ามาให้หมดไม่มีสไตล์ คือของเล็กๆ ญี่ปุ่นๆ ก็ชอบ สไตล์ยุโรปๆ หนูก็ชอบ ชอบอันไหนก็เลยใส่ให้หมด"
แล้วโฟร์นอนคนเดียวหรือเปล่า
"ก่อนหน้านี้โฟร์นอนกับพี่สาว เพราะว่าแม่ให้โฟร์นอนกับพี่สาวมาตั้งแต่เด็กแล้ว ห้องนั้นคือจะเป็นคิตตี้ทั้งห้อง... ห้องข้างๆ ที่เก็บของแฟนคลับค่ะ ไม่ว่าจะเป็นผ้าปูที่นอน เป็นผ้าคลุมคอม หน้าจอคอม ทุกอย่างจะเป็นคิตตี้หมดเลย แล้วพอโตปุ๊บ... เริ่มเลี่ยน เพราะว่ามันสีชมพูไปหมดเลย โฟร์ก็เลยย้ายไปนอนห้องนี้ดีกว่าแล้วก็แต่งห้องใหม่... เน้นสีน้ำตาลเป็นหลักคืออยากให้ดูสบายๆ ตา เพราะว่าห้องเดิมเนี่ยโฟร์เป็นคนเลือกเฟอร์นิเจอร์กับพี่สาวตอนเด็กๆ สักป.3 เนี่ยก็เลือกเฟอร์นิเจอร์เป็นสีดำแดง แล้วมาบวกกับคิตตี้สีชมพูก็เลยดูเยอะแยะไปหมด พอโตก็รู้สึกไม่สบายตาเวลาจะนอน พอย้ายมาห้องนี้ก็ขอสีสบายตาดีกว่า"
ปกติตื่นนอนกี่โมงคะ
"ถ้าวันไหนวันธรรมดาไม่ไปทำงานหนูก็จะตื่นทีเดียวเย็นเลย...ส่วนมากรูปภาพที่เห็นจะเป็นของแฟนคลับให้มาแทบทุกชิ้น คือหนูโชคดีที่มีแฟนคลับตั้งแต่ยังถ่ายโฆษณาอยู่ พอเริ่มถ่ายโฆษณาคนก็จะเริ่มแบบรู้จัก แล้วเขาก็จะเริ่มส่งจดหมาย ส่งรูปมาให้ ก็สะสมของแฟนคลับมาประมาณ 4 ปีได้แล้ว ก็เลยจะเยอะหน่อย"
แรกๆ เก็บของแฟนคลับไว้ที่ไหนคะ
"เริ่มแรกก็เอาไว้ที่ห้องนอนนั่นแหละ แล้วพอเริ่มเยอะแล้วเอาไปวางที่พื้นมันก็ดูไม่ค่อยสวย ก็เลยบอกแม่ให้แม่หามุมให้หน่อย เอาของแฟนคลับไปไว้รวมกันดีกว่า (เห็นมีคิตตี้เยอะมาก) คือแฟนคลับรู้ว่าชอบคิตตี้ก็เลยซื้อให้ พวกรูปภาพที่เห็นประดับตามบ้านก็จะเป็นของแฟนคลับทำให้ค่ะ เพราะส่วนมากถ้าเป็นภาพที่หนูถ่ายกันเองก็จะเก็บไว้ในอัลบั้ม จะไม่นำมาโชว์ค่ะ... ความจริงมีเยอะกว่านี้ แต่บอกแม่เคลียร์ให้หน่อย เดี๋ยวพี่มาถ่ายบ้านแล้วมันจะดูรกค่ะ"
ในห้องนอนละค่ะ
"ห้องหนูก็ยังแอบมีคิตตี้อยู่ค่ะ เพราะจริงๆ แล้วหนูชอบคิตตี้ตั้งแต่เด็ก แล้วหนูเป็นคนที่เห็นของอะไรเล็กๆ น่ารักๆ จะซื้อมาก่อน แต่ไม่รู้หรอกว่าจะเอาไว้ไหนก็เลยซื้อๆ จนพอมันเยอะก็มาคิดว่าในห้องควรจะมีตู้โชว์นะ ก็จะเป็นตู้โชว์ตัวที่เห็นในห้องนอนโฟร์ที่จะใส่โชว์ของเล่นพวกสังกะสีน่ารักๆ ค่ะ"
เก้าอี้ตัวเล็กๆ ที่เห็นในห้องนอนล่ะ
"อ๋อ... เอาไว้นั่งกินข้าวค่ะ เป็นโต๊ะกินข้าว คือปกติหนูจะทานข้าวบนโต๊ะคอม คือพี่เลี้ยงจะเป็นคนยกมาให้... ข้าวก็จะหกเลอะบนโต๊ะคอมเต็มไปหมด ก็เลยคิดว่าน่าจะมีโต๊ะกินข้าวสักตัวหนึ่ง ก็เลยไปซื้อโต๊ะกินข้าวเล็กๆ มานั่งกินข้าว เพราะเป็นคนที่จะไม่ลุกออกจากห้อง จะอยู่แต่ในห้องตลอดเวลา คือตอนแรกโฟร์จะซื้อตู้เย็นอันเล็กๆ จะไปไว้ในห้อง แต่แม่บอกว่าเดี๋ยวเป็นง่อย... (หัวเราะ) แม่บอกว่าเดินมานิดหนึ่ง ตู้เย็นจะอยู่ข้างหน้า ช่วยนิดหนึ่ง คือออกมานอกห้องโฟร์ก็ไม่รู้จะทำอะไร เพราะในห้องก็มีครบทุกอย่างที่เราอยากจะได้แล้ว"
แต่ยังขาดห้องน้ำในห้องนอนอยู่
"ใช่ค่ะ... ขาดห้องน้ำ โฟร์บอกแม่... แม่บอกว่าเอาน่าเดินหน่อยๆ... เดินออกมาให้เขาได้เห็นหน้าบ้าง... "
ที่เห็นนี่มีกี่ชั้นคะ
"มี 4 ชั้นค่ะ... ชั้นล่างก็จะเป็นหน้าร้านขายอะไหล่รถยนต์ มาชั้น 2 ก็จะเป็นห้องครัวค่ะ ก็จะมีตู้ปลาเลิฟๆ อยู่ในห้องครัว (หัวเราะ) แล้วพอชั้น 3 ก็จะเป็นห้องนอนโฟร์... ห้องพี่สาว แล้วก็ห้องแม่ พอชั้นที่ 4 ก็จะเป็นห้องพี่สาว ห้องพระ แล้วก็จะมีมุมแฟนคลับ แล้วก็จะเป็นห้องพี่ชาย ส่วนอีกชั้นก็จะเป็นดาดฟ้าค่ะ"
โฟร์อยู่บ้านบ่อยมั้ย
"หนูจะไม่ค่อยอยู่บ้านค่ะ... ถ้าอยู่บ้านก็จะอยู่แต่ในห้อง หรือไม่ก็นั่งอยู่หน้าห้อง แล้วพี่ชายหนูทำงาน เขาก็อยู่หอ... แล้วโอกาสรวมกันครบจริงๆ ค่อนข้างจะน้อยมาก อย่างวันนี้ก็มีแต่ "พี่วัน" คนเดียวแล้วหนูเองก็ต้องทำงาน (จะตกแต่งอะไรเพิ่มมั้ย) คงไม่ค่ะ... คงทำได้แค่นี้ ไว้ถ้ามีบ้านหลังใหม่ก็คงจะตกแต่งได้มากกว่านี้ เพราะนี่ก็เป็นร้านขายอะไหล่ ฟิวส์เฟอวอะไรก็คงจะไม่ได้"
ได้ดูแลจัดห้องเองมั้ย
"ก็ถ้าเกิดหนูว่างทั้งวันหนูก็จะดูแลจัดเก็บห้องเอง แต่ถ้าหนูไม่ว่างหนูก็จะบอกคุณแม่เก็บให้ด้วย แล้วก็จะบอกคุณแม่ไว้เลยว่าห้ามเอานี่ออกนะ ห้ามเอาไอ้นี่เข้า คือคุณแม่จะเป็นคนเสียดายของมากของเล็กๆ น้อยๆ แม่ก็จะเก็บๆๆ... กลายเป็นรกไปหมดทั้งบ้าน"
ไม่คิดจะมีบ้านเพิ่มเหรอคะ
"คือโฟร์คิดนะคะว่าถ้าโฟร์ย้ายไปก็คงไม่มีป๊าไปอยู่กับโฟร์ที่บ้านหลังใหม่ เพราะว่าป๊าต้องขายของอยู่ตรงนี้ ก็เลยคิดว่าไว้อีกสักพักถ้าต้องย้ายไปอยู่บ้านใหม่ก็จะจ้างคนงานอยู่ขายอะไหล่เพราะว่าก็มีคนมาซื้ออยู่ คืออยากให้อยู่บ้านด้วยกันทั้งหมดเหมือนเดิม"
แล้วอยากได้แบบไหน
"ตอนแรกคิดไว้ว่าจะอยู่เป็นหมู่บ้าน ก็คิดไปคิดมาป๊าก็ต้องมาเฝ้าร้านอยู่ดี งั้นก็อยู่บ้านเดียวกันเหมือนเดิมไปก่อนแล้วกัน คือโฟร์จะเป็นคนที่อยากอยู่หมู่บ้าน หาหมู่บ้านที่มันดูสงบๆ แล้วก็มีสนามหญ้าแต่ว่าไม่ต้องใหญ่อะไรเวอร์มากมาย ก็คงไม่เอาแนวคิขุหรอกค่ะ เพราะรู้สึกว่าเริ่มโตแล้ว ไม่ค่อยชอบคิขุอะไรเท่าไหร่ก็คงจะเป็นแนวแบบว่าสีสวยหรูๆ นิดหนึ่งน่ะค่ะ เพราะว่าเป็นคนที่ชอบโทนสีน้ำตาล...ทอง...ขาว... อะไรประมาณนี้ค่ะ"
แล้วกับบ้านหลังนี้ล่ะคะ
"อยู่นี่ก็ดีค่ะ... มีความสุขดีแล้วก็มีอาหารอยู่ใกล้ๆ เป็นร้านสุกี้ เวลาไม่มีอะไรกินก็โทรสั่งเอาข้าวมาให้กินหน่อย เขาก็จะเดินมาส่งให้ถึงห้องเลย... มีอยู่วันหนึ่งโฟร์กำลังจะเปลี่ยนชุดเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำเสร็จ... เขาก็เปิดประตูเข้ามา โฟร์ก็กำลังห่อผ้าเช็ดตัวอยู่ (โอ้ว...) แต่โชคดีที่เป็นผู้หญิง คือเขาก็เคาะประตูแล้วค่ะ แต่เราน่ะคิดว่าเป็นพี่สาวก็เลยเออๆ เข้ามา... พอเปิดประตูมาโฟร์ก็ตกใจก็ให้เขาออกไปก่อนเขาก็ขำ ... (ดีนะที่ไม่ใช่ผู้ชาย) ค่ะ... แล้วโฟร์ก็ไม่ค่อยล็อคประตู"
แล้วอย่างเวลาโฟร์ต้องไปทำงานที่ อาร์เอส ล่ะคะ
"แม่ขับรถไปส่งทุกเช้าค่ะ... ก็ต้องขึ้นทางด่วนค่ะ ไปกลับก็ต้องเสียค่าทางด่วน 100 กว่าบาททุกวัน ใช้เวลาเดินทางก็ตกครึ่งชั่วโมงค่ะ แต่ถ้ารถติดก็เป็นชั่วโมงเหมือนกัน"
บ้านในฝันของโฟร์เป็นแบบไหน
"คงไม่ถึงขนาดบ้านในฝันหรอกนะคะ แต่โฟร์อยากอยู่เป็นหมู่บ้านที่ไม่อยู่ติดถนนอะไรแบบนี้...แล้วก็คงเป็นบ้านสองชั้น มีพื้นที่มีสนามหญ้า แล้วในหมู่บ้านก็มีสโมสรสระว่ายน้ำ...ฟิตเนส เป็นหมู่บ้านสงบๆ หน่อยที่คนไม่ค่อยพลุกพล่าน ไม่ใช่เป็นหมู่บ้านที่มีร้านอาหาร... ตอนนี้ก็ยังไม่ได้คิดค่ะ... แต่คงไม่จำเป็นต้องอยู่ในเมือง คงจะเน้นที่เดินทางสะดวกๆ ใกล้ทางด่วนที่รถไม่ติดมากกว่า..."
แล้วเมื่อไหร่จะหัดขับรถคะ
"คือแม่เขาไม่อยากสอน คือเขากลัวว่าพอโฟร์ขับรถเป็น แล้วจะดื้อ เขากลัวว่าเราจะขับไปทำงานเอง เขากลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ เท่านั้นแหละที่เขาไม่อยากให้ขับ (แล้วใช้บริการแท็กซี่บ้างมั้ย) แต่ก่อนที่เรียนหนังสือก็นั่งบ่อยมาก แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้วค่ะ... อย่างรถตู้ก็เคยนั่งไปกับเพื่อน แต่ไม่ไกลมาก แต่ตอนนี้ถ้านั่งคนเดียว จะรถเมล์รถตู้รถแท็กซี่ก็ไม่กล้านั่ง (กลัวจะมีภัยใกล้ตัว) เปล่าค่ะ...หนูกลัวหลงทาง (หัวเราะ) คือหนูไม่รู้จักทางอะไรเลย บอกทางก็บอกไม่เป็น"
ปกติโฟร์จะสั่งอาหารร้านสุกี้บ่อยมั้ย
"ก็ถ้าวันไหนไม่ได้ทำกับข้าวก็จะสั่งเขาตลอดเลย อร่อยแล้วก็สะดวกดี"
และแล้ววันนั้นน้องโฟร์ กับคุณแม่ก็เลี้ยงสุกี้พี่ๆ กันซะจนอิ่มตื้อกันทั่วหน้า (คงเห็นว่าไส้แห้งกันมานาน) ก็อร่อยสมคำ แล้วก็ต้องขอบพระคุณ "คุณพ่อ-คุณแม่" ของน้องโฟร์ไว้ตรงนี้ที่ให้ความเป็นกันเอง เรียกว่าน่ารักกันทั้งครอบครัว แบบนี้แฟนคลับถึงได้ตกหลุมรักเข้าจังเบ้อเร่อ ขนาดพวกพี่ยังสมัครเป็นแฟนคลับด้วยนะเนี่ย ก็ได้พูดคุยกันจุใจขนาดนี้ แฟนคลับน้องโฟร์ก็อย่าลืมแชทส่งข่าวบอกต่อเพื่อนๆ กันด้วยนะ รับรองว่าเนื้อหา และภาพ Smile ลงให้จุใจ และเต็มที่ไม่มีย่อ ไม่มีกั๊ก... เพราะว่ารักกันจริง (แต่ทิ้งกันล่ะน่าดู)... ไว้กลับมาพบกับสาวน่ารักคนนี้ได้ใหม่ ...
