เครื่องสำอางชิ้นแรก...
โฟร์ : คงเป็นแป้งตลับ ตอนนั้นอยู่ประมาณ ม.5 ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจจะทาแป้ง แต่พอเริ่มทำงาน คนเริ่มรู้จัก ก็กลัวคนจะมองว่า อุ๊ย! ทำไมในทีวีสวยจัง แต่ตัวจริงดูไม่ได้
มด : จำได้ติดตาเลยว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเขาเอาเครื่องสำอางมานั่งแต่งหน้าในห้องเรียน คือเขาเป็นแรงบันดาลใจให้เรามาก ก็เลยเริ่มแค่ลิปมันก่อน เพราะปากแห้ง แล้วก็ยังเด็ก
งานแรก กับเงินก้อนแรก...
โฟร์ : เป็นงานโฆษณาระบบมือถือยี่ห้อหนึ่ง เขานัดสองทุ่ม ได้ถ่ายจริงๆ เที่ยงคืน คือรอนานจังเลย แต่พอถ่ายครึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้ว ก็เลยโมโห พอได้เงินมาหมื่นห้า ไม่ถึงอาทิตย์หมดเลย เอาไปดูหนัง เลี้ยงข้าวเพื่อน
มด : ตอนนั้นออกอัลบั้มแล้วก็ไปถ่ายหนังสือเล่มหนึ่ง ได้ตังค์ค่ะ ดีใจมาก แต่แม่กระซิบก่อนหน้านั้นว่า พอได้ตังค์แล้วให้แม่นะ ก็เชื่อฟังแม่สุดฤทธิ์ ให้แม่เลย แต่แม่เขาก็ซื้อของให้เรา
แบรนด์เนมชิ้นแรก...
โฟร์ : กระเป๋าสะพายกุชชี่มั้งคะ ซื้อเองเลย คือพอทำงานได้เงินปุ๊บ โฟร์ก็ใช้เงินของตัวเองทุกอย่าง ไม่เคยขอเงินป๊ากับแม่อีกเลย ที่ซื้อกระเป๋าใบนี้ก็เพราะเราทำงานหนัก ก็ควรจะให้รางวัลตัวเองบ้าง
มด : เป็นกระเป๋ากุชชี่เหมือนกัน ใบใหญ่หน่อยเพราะชอบใส่ของเยอะ แต่พอซื้อไปแล้ว ก็ให้แม่ดีกว่า เพราะที่ผ่านมาเขาก็ซื้อนู่น จ่ายนี่ให้เราตลอด แม่ก็บอกว่าซื้อกุชชี่เลยเหรอ มันแพงนะ มดก็บอกไม่เป็นไร มดเหนื่อยเอง ไม่เป็นไรหรอก หลังจากนั้นแม่ก็รีเควส์ทเลยคะ ขอฟอร์จูนเนอร์ (หัวเราะ)
